Bella nie może się pogodzić z decyzją ojca, który sprzeciwia się jej małżeństwu z Olkiem... "Moje życie należy do mnie, nikt nie ma prawa wyznaczać mi ścieżek", mówi i namawia czternastoletnią siostrę Ewę do wspólnej ucieczki z domu. Wkrótce wybranek przybywa z dobrą nowiną, ojciec ustąpił! Teraz jednak zaczynają się prawdziwe problemy: noc poślubna jest dla niedoświadczonej Belli szokiem, a wspólne życie z Olkiem, do niedawna ukochanym, zapowiada się fatalnie...
Warszawa i Wiedeń lat dwudziestych, sławne kurorty: Nałęczów i Kołobrzeg - Małżeństwo po raz pierwszy to opowieść o świecie, którego już nie ma. To także manifest niezależności młodej Belli Hertz, kobiety cokolwiek niefrasobliwej, ale z pewnością szczerej i pełnej wdzięku.

Warszawa, rok 1922. Młodziutka Bella Hertz po zaledwie dwóch latach małżeństwa postanawia rozstać się z mężem. Nie chcę spędzić u jego boku reszty życia, chce poznawać niezwykłych ludzi, podróżować i romansować. Na początek Berlin! Ukochany tatuś wyraża zgodę i wysyła Bellę wraz z jej siostrą Elą za granicę - pierwsza będzie studiować historię sztuki, druga zapisze się do pracowni malarskiej. W trakcie poważnej rozmowy z ojcem Bella składa deklarację - dość mężczyzn w jej życiu, już nigdy nie wyjdzie za mąż. Niebawem jednak śle z Berlina telegram, w którym zaprasza ojca do siebie, by poznał jej narzeczonego. Wybrankiem jest kolega ze studiów, Chińczyk imieniem Wu, według Belli "malutki, żółciutki i wybornie zabawny". Wszyscy do niej lgną, co drugi mężczyzna się w niej kocha - głośna i głodna życia Bella działa jak magnes. Spotyka na swej drodze sławy przedwojennej awangardy i pomaga wytyczać "nowe drogi sztuki". Opowieść toczy się od anegdoty do anegdoty, może nie każda jest prawdziwa, ale od żadnej nie wieje nudą.

Początek lat czterdziestych. Bella, ozdoba międzywojennych salonów Berlina i Paryża, trafia do getta w Warszawie. Tuż przed jego likwidacją zostaje przeprowadzona do otwockiego, które rzekomo ma ocaleć. Wkrótce jednak i tutaj zaczyna się rzeź. Bella, cudem unikając kul, znajduje schronienie w rowie ciągnącym się wzdłuż drutów kolczastych. Tam dostrzega ją Danusia, córka kowala z pobliskiego Dobrzyńca...

Mimo apokaliptycznej scenerii książka skrzy się humorem. Bella nie przestaje fantazjować w żadnych okolicznościach. Jest jak Szeherezada - opowiada, aby przeżyć. Znakomita powieść i jedno z najbardziej niezwykłych świadectw Holokaustu.